Ένα κατοικίδιο κινδυνεύει όσο και ο άνθρωπος σε περίπτωση φωτιάς. Ο κτηνίατρος Κώστας Γαβράς μας δίνει τις βασικές οδηγίες για την περίθαλψη ενός κατοικιδίου που κατάφερε να επιβιώσει από κάποια πυρκαγιά με κάποιο βαθμό και ποσοστό εγκαυμάτων.
Τα εγκαύματα 1ου βαθμού χαρακτηρίζονται από ελαφρύτερο ερεθισμό χωρίς μεγάλες αλλοιώσεις αλλά μόνο κάποιο ερύθημα (κοκκινίλα) του δέρματος. Αυτά είναι οι πιο ελαφριές μορφές εγκαυμάτων που απαιτούν καθαρισμό και περιποίηση αλλά δεν δημιουργούν καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή του σκύλου ή της γάτας.
Τα εγκαύματα 2ου βαθμού είναι πιο σοβαρή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλκη και φλύκταινες (πληγές) στο δέρμα του ζώου, όπου εδώ έχει πολύ μεγάλη σημασία η έκταση: εγκαύματα 2ου βαθμού σε μικρή έκταση συνήθως θεραπεύονται χωρίς περαιτέρω προβλήματα, όμως αν καλύπτουν το μεγαλύτερο ποσοστό του σώματος του ζώου, πλέον τα πράγματα γίνονται σοβαρότερα.
Συνήθως, πάντως, δεν έχουμε μόνο ένα είδος αλλά έχουμε μικτή εικόνα με εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού σε διάφορα σημεία του σώματος ανάλογα με την έκθεση στη φωτιά. Τα πιο σοβαρά, πάντως, είναι τα εγκαύματα της κεφαλής και των γεννητικών οργάνων γιατί αυτά είναι πιο ευαίσθητα στις μολύνσεις κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης. Επιπλέον, από τα σημεία των εγκαυμάτων έχουμε μεγάλη απώλεια πρωτεϊνών και υγρών από το σώμα, οπότε ο οργανισμός αδυνατίζει και η ανάρρωση δυσκολεύει.
Τα εγκαύματα 3ου βαθμού είναι πολύ σοβαρότερα γιατί έχουμε πλέον αλλοίωση σε βάθος και νέκρωση ιστών, οπότε και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σηψαιμίας αλλά και μολύνσεων που μπορεί να αντιμετωπιστούν όταν πρόκειται για μικρά εγκαύματα, όμως συνήθως αποδεικνύονται θανατηφόρες όταν τα εγκαύματα αυτά καλύπτουν μεγάλη επιφάνεια στο σώμα του ζώου.
Τουλάχιστον, το μόνο συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουν τα ζώα σε σύγκριση με τον άνθρωπο είναι το τρίχωμά τους, το οποίο λειτουργεί μονωτικά και προστατευτικά στην έκθεση στη φωτιά. Μέχρι ενός σημείου, το τρίχωμα απορροφά τη θερμότητα και προστατεύει το δέρμα, γι’ αυτό και τα εγκαύματα στα ζώα συνήθως ξεκινούν από την περιοχή γύρω από τη μύτη ή τα σημεία που το τρίχωμα είναι λιγότερο πυκνό. Φυσικά, σε ακραίες περιπτώσεις, το τρίχωμα τελικά θα καεί και δεν θα καταφέρει να προστατέψει το δέρμα, όμως τουλάχιστον είναι ένας ακόμα παράγοντας προστασίας από τον οποίο ένα ζώο μπορεί να κερδίσει έστω και ελάχιστα δευτερόλεπτα που μπορεί να αποδειχθούν σημαντικά για την επιβίωσή του.
Οι πρώτες βοήθειες σε ένα ζώο που έχει πάθει εγκαύματα από φωτιά ξεκινούν από το δροσερό νερό, μόνο όμως για τα πρώτα λεπτά που έχει νόημα να προσπαθήσουμε να δροσίσουμε το ζώο και να κατεβάσουμε τη θερμοκρασία του. Από εκεί και πέρα, το κρύο νερό δεν προσφέρει κάτι ωφέλιμο και απλώς εντείνει το αίσθημα του πόνου, οπότε οι επόμενες πλύσεις πρέπει να γίνονται με χλιαρό νερό κοντά στη θερμοκρασία του σώματος.
Το επόμενο στάδιο είναι ο καθαρισμός και η αντισηψία που γίνεται με τοπική εφαρμογή επιθεμάτων εμποτισμένων με αντισηπτικό διάλυμα, σε συνδυασμό με τη χρήση τοπικών αντιβιοτικών (σε σπρέι ή κρέμα). Επίσης, απαραίτητη είναι και η χορήγηση παυσίπονων επειδή τα εγκαύματα πονάνε πολύ, οπότε είναι σημαντικό να κρατήσουμε το ζώο σε μια όσο το δυνατόν ήρεμη κατάσταση για να δέχεται την περιποίηση και την πιθανή επίδεση των τραυμάτων του.
Πολύ σημαντικό όμως είναι να φροντίσουμε για την άμεση χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών και στη συνέχεια τροφής. Εάν το ζώο δεν είναι σε κατάσταση να σιτίζεται κανονικά, θα πρέπει απαραιτήτως να φροντίσουμε για την χορήγηση ορού ενδοφλεβίως καθώς και σίτισης με καθετήρα, επειδή τα ανοικτά εγκαύματα συνεχίζουν να χάνουν υγρά και ο οργανισμός του ζώου θα αρχίσει να αδυνατίζει και να είναι πιο επιρρεπής σε μολύνσεις εάν δεν λάβουμε δραστικά μέτρα.
Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία της ανάρρωσης είναι δύσκολη γιατί το ζώο πονάει και βρίσκεται σε μια κατάσταση ανησυχίας, ειδικά μάλιστα εάν έχει εγκαύματα στις πατούσες και δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να περπατήσει. Χρειάζεται υπομονή, σχολαστική καθαριότητα και προσοχή στις επιμολύνσεις, όμως εάν τα εγκαύματα είναι μικρής έκτασης, τις περισσότερες φορές θεραπεύονται πλήρως, ανεξαρτήτως του βαθμού τους. Όμως, όπως και στον άνθρωπο, όταν τα εγκαύματα καλύπτουν μεγάλο ποσοστό του σώματος του ζώου, η κατάσταση περιπλέκεται και γίνεται πλέον σοβαρή απειλή για τη ζωή του ασθενούς.
Πηγή
Δημοσίευση σχολίου