Η Μέιν Κουν έχει τη διάκριση ότι είναι η πιο παλιά αμερικάνικη ράτσα και μια από τις μεγαλύτερες. Τα στατιστικά δείχνουν ότι είναι η δεύτερη πιο δημοφιλής ράτσα στον κόσμο μετά τις Περσικές. Είναι πολύ πιθανό να τριγύριζε ελεύθερη στην πολιτεία Μέιν τον πρώτο καιρό, συγκρινόμενη με το ντόπιο ρακούν, το οποίο έχει παρόμοια εμφάνιση με το ραβδωτό τύπο της Μέιν Κουν και παρόμοιες κυνηγετικές συνήθειες. Το σκληρό κλίμα της Νέας Αγγλίας συνέβαλε στην ανάπτυξη χοντρού τριχώματος από τη Μέιν Κουν, ένα χαρακτηριστικό που το μοιράζεται με μια άλλη ράτσα των κρύων κλιμάτων, τη γάτα του Νορβηγικού δάσους.
Ιστορία
Οι ρωμαλέες γάτες της αμερικάνικης φάρμας και οι μακρύτριχες γάτες που μεταφέρθηκαν στο Μέιν από εμπόρους και ναυτικούς από την Ευρώπη είναι πιθανό να δημιούργησαν τις πρώτες Μέιν Κουν. Η ράτσα επιδείχτηκε το 1860 στην Επίδειξη Γατών στη Νέα Υόρκη και στην επίδειξη της Πλατείας Μάντισον το 1895. Ωστόσο η δημοτικότητα της μειώθηκε όταν εισήχθησαν οι Περσικές στις ΗΠΑ και δεν αναζωπυρώθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950. Η Κεντρική Λέσχη της γάτας Μέιν Κουν ιδρύθηκε το 1953, συνεισφέροντας άμεσα στην αναγέννηση της ράτσας, στην οποία δόθηκε νέα ορμή από την ίδρυση της Ένωσης αυτών που αναπαράγουν ράτσες και των φίλων της Μέιν Κουν το 1976, την ίδια χρονιά που δόθηκε επίσημη αναγνώριση στη ράτσας στις ΗΠΑ.
Χαρακτήρας
Δυό χαρακτηριστικά είναι μοναδικά στη Μέιν Κουν: αναφέρεται για τον δύσκολο της ύπνο γιατί μπορεί να βρεθεί τυλιγμένη στις πιο παράξενες στάσεις και στα πιο παράξενα μέρη. Επίσης είναι αξιοσημείωτος ο απολαυστικός, ήσυχος ήχος που βγάζει, σαν τιτίβισμα. Γενικά, οι Μέιν Κουν γίνονται στοργικά κατοικίδια.
Πως θα τη γνωρίσω;
Πρόσωπο: Το μάτια θα πρέπει να είναι μεγάλα και ελαφρώς λοξά, τοποθετημένα αρκετά μακριά μεταξύ τους και πράσινα, χρυσά ή χάλκινα στο χρώμα.
Τα αυτιά είναι μεγάλα και λεπτά στις άκρες, τοποθετημένα αρκετά μακριά και ψηλά στο κεφάλι. Το μαξιλαράκι της μύτης είναι ροζ και η μουσούδα της πλατιά. Πρέπει επίσης να έχει σταθερό σαγόνι και ψηλά κόκαλα στα μάγουλα («μήλα»).
Το κεφάλι είναι αρκετά μεγάλο αλλά σε σχέση με το σώμα της μικρό. Θα πρέπει να είναι σφηνοειδές με μύτη μεσαίου μεγέθους.
Σώμα: Διαθέτει φαρδύ στέρνο, μέτριο περιλαίμιο και επίπεδη πλάτη. Το σώμα της είναι πολύ μεγάλο, μακρύ και μυώδες.
Το βάρος κυμαίνεται από τρία έως έξι κιλά αν και έχουν αναφερθεί και ακόμα βαρύτερες περιπτώσεις. Σαν σιλουέτα, το σχήμα είναι σχεδόν «ορθογώνιο».
Η γούνα δεν είναι τόσο μακριά όσο σε άλλες μακρότριχες και είναι λιγότερο ομαλή.
Η ουρά θα πρέπει να είναι μακριά όσο το σώμα με φαρδιά βάση και μονοκόμματη άκρη σαν λοφίο με μακριά, ρευστή γούνα. Η γούνα της γενικά είναι χοντρή και σκληρή και η μεταξένια της υφή δεν φαίνεται. Τα πέλματα είναι μεγάλα και στρογγυλά με χρώμα στα μαξιλαράκια που ταιριάζει με αυτό του τριχώματος.
Ποικιλίες
Εκτός από τα σοκολατί, λιλά ή τύπου Σιαμέζας σχέδια, η Μέιν Κουν αναπαράγεται σε κάθε χρώμα και συνδυασμό χρωμάτων.
Υπέροχες γάτες, κρίμα που παρουσιάζουν κάποια προβλήματα υγείας, όπως κάποια θέματα στην καρδιά. Εχω τόσο μεράκι με αυτές που έγραψα ένα μακροσκελέστατο άρθρο εδώ. Μπορώ να τον διανθίσω με μερικά στοιχεία από το δικό σας, αναφέροντας την πηγή;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή