Τρόποι για να δώσετε το χάπι στη γάτα σας

Τρόποι για να δώσετε το χάπι στη γάτα σας
Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι για να δοθεί ένα χάπι ή κάψουλα σε μία γάτα είναι είτε με τροφή είτε σε άδειο στομάχι, κάτι το οποίο σας διευκρινίζει ο κτηνίατρος σας.

Μέθοδος Α – Με τροφή

Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται για θεραπείες μικρής διάρκειας όπως π.χ. όταν πρέπει η γάτα να πάρει αντιβίωση για ένα χρονικό διάστημα. Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι που ακολουθούμε είναι δύο: Κρύψιμο του χαπιού, είτε ολόκληρου είτε τριμμένου σε μορφή σκόνης, μέσα σε μικρή ποσότητα τροφής.

Τρόπος 1ος

Παίρνετε μία μικρή ποσότητα από την αγαπημένη της (κατά προτίμηση) κονσέρβα ή φαγητό που της αρέσει, τη μετατρέπετε σε μπαλάκι και κρύβετε μέσα το χάπι. Πρόσθετος λόγος να δοθεί σε μπαλάκι τροφής και όχι μέσα σε ολόκληρο γεύμα είναι το ενδεχόμενο να μη φάει όλη την ποσότητα, οπότε δε θα ξέρετε αν έχει πάρει τη σωστή δόση φαρμάκου.

Τροφές στις οποίες λειτουργεί καλά το "κόλπο" αυτό είναι: μέσα σε κομματάκι από βούτυρο, τυρί, τόνο, κονσέρβα με έντονη γεύση ή μυρωδιά ή βρασμένο ψάρι. Προτείνεται να της δώσετε πιο πριν ένα μπαλάκι από την τροφή (χωρίς το χάπι) για να διαπιστώσετε αν η γάτα θέλει να το φάει και να μειώσετε τυχόν καχυποψία της. Παράλληλα, παρατηρήστε αν το μασάει ή αν το καταπίνει ολόκληρο. Οι γάτες (σε αντίθεση με τα σκυλιά που μπορεί να το καταπιούν ολόκληρο) έχουν την τάση να μασάνε το φαγητό τους και ενδέχεται να ανακαλύψουν και να φτύσουν το χάπι. Τα χάπια και ειδικά οι κάψουλες έχουν την τάση να "μαλακώνουν" και αν η γάτα το φτύσει, είναι δύσκολο μετά να το χειριστείτε. Άρα είναι βασικό να της το δώσετε με κάποια τροφή που ξέρετε ότι της είναι ιδιαίτερα ελκυστική. Επίσης, εάν συνηθίζει να μασάει την τροφή, κατά πάσα πιθανότητα θα δαγκώσει το χάπι και αν αυτό έχει άσχημη ή ασυνήθιστη γεύση, θα δυσκολευτείτε να της δώσετε το φάρμακο την επόμενη φορά.

Τρόπος 2ος

Τρίβετε το χάπι σε μορφή σκόνης και την ανακατεύετε με μικρή ποσότητα τροφής όπως αυτές που προτάθηκαν πιο πάνω. Επίσης, μπορείτε να το διαλύσετε σε ζωμό κοτόπουλου ή άλλου υγρού που προτιμά το ζώο σας και να του το δώσετε με σύριγγα (χωρίς βελόνα).

Σημαντική επισήμανση
Θα πρέπει πριν ξεκινήσετε τη διαδικασία να έχετε αποφασίσει ποιος από τους παραπάνω τρόπους δουλεύει καλύτερα με το ζώο σας.


Μέθοδος Β – Χωρίς ταυτόχρονη λήψη τροφής

Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται για την περίπτωση που δεν μπορείτε να δώσετε το σκεύασμα μέσα σε μπαλάκι ή αν πρέπει να χορηγηθεί σε άδειο στομάχι. Θεωρείται κατάλληλη για περιπτώσεις μακροχρόνιας θεραπείας. Η περιγραφή της μεθόδου που ακολουθεί είναι για δεξιόχειρες.

Προκαταρκτικές ενέργειες

Πριν ξεκινήσετε τη διαδικασία θα πρέπει να έχετε αποφασίσει σε ποιο χώρο θα γίνει το όλο εγχείρημα και να τοποθετήσετε εκεί όλα τα απαραίτητα αντικείμενα, δηλαδή το χάπι, την πετσέτα ή κουβερτούλα (αν διαλέξουμε τη τεχνική που τη χρειάζεται) και τελευταία τη γάτα. Τη φωνάζετε με απαλή φωνή ή την παίρνετε και την πάτε οι ίδιοι με ήρεμες κινήσεις. Αν αντιληφθεί ότι είστε αγχωμένοι ή ανήσυχοι θα της το μεταδώσετε και δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί. Κατόπιν, θα πρέπει να επιλέξουμε πώς θα ακινητοποιήσουμε τη γάτα κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας. Δύο είναι οι τεχνικές ακινητοποίησης του ζώου: με γυμνά χέρια ή με χρήση κουβέρτας-πετσέτας.

1η τεχνική ακινητοποίησης: Με Γυμνά χέρια

Ξεκινήστε βάζοντας τη γάτα σε υπερυψωμένο σημείο π.χ. πάγκο, τραπέζι. Η γάτα θα θέλει να ξεφύγει από τη διαδικασία, γιʼ αυτό κρατήστε τη με το δεξί σας χέρι ανάμεσα στα πλευρά σας και τον αγκώνα σας, φροντίζοντας να κοιτάζει προς την ίδια με σας κατεύθυνση (όλοι κοιτάζουμε μπροστά!).

Κρατάτε το χάπι στο αριστερό σας χέρι ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα.

Με το δεξί σας χέρι κρατάτε το κεφάλι της γάτας από τα ζυγωματικά της (τα μάγουλα). Όπως την κρατάτε, σηκώνετε το κεφάλι έτσι ώστε η μύτη της γάτας να δείχνει στο ταβάνι. Το στόμα της ανοίγει ελαφρά από μόνο του. Πιάνοντάς την από τα ζυγωματικά δεν προκαλείτε ιδιαίτερη δυσφορία στο ζώο, ενώ αν το κεφάλι της είναι σε φυσιολογική θέση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σας δαγκώσει.

Μπορείτε (αν θέλετε ή το κρίνετε απαραίτητο) να τοποθετήσετε ένα από τα υπόλοιπα δάχτυλα του αριστερού χεριού στην κάτω γνάθο, στο σημείο που είναι οι κοπτήρες και όχι οι κυνόδοντες. Στη θέση που βρίσκεται η γάτα δεν έχει δύναμη στην κάτω γνάθο, οπότε δεν μπορεί να σας δαγκώσει. Βάλτε το χάπι όσο πιο βαθιά γίνεται μέσα στο στόμα. Χαϊδέψτε την κάτω γνάθο ή τη μύτη της για να την ενθαρρύνετε να καταπιεί. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να γίνει γρήγορα και με αποφασιστικές κινήσεις αν θέλετε να αποφύγετε το δάγκωμα.

Αφήστε το πρόσωπο της γάτας ελεύθερο και παρατηρήστε αν γλύφει τα χείλη της, βασική ένδειξη ότι έχει καταπιεί το χάπι. Μερικές γάτες είναι αρκετά καλές στο να εξαπατούν, οπότε προτείνεται να ανοίξετε μετά από λίγο το στόμα της για να δείτε αν έχει πράγματι καταπιεί το χάπι. Αν δεν το έχει καταπιεί και κρίνετε ότι είναι ασφαλές, βάλτε προσεκτικά ένα δάκτυλο στο στόμα της και προσπαθήστε να σπρώξετε το χάπι πιο βαθιά μέσα στο στόμα. Αλλιώς, αφήστε τη να το φτύσει και επαναλάβετε την όλη διαδικασία.

Ίσως χρειαστεί να έχετε μια σύριγγα (χωρίς τη βελόνα) με νερό δίπλα σας ώστε να εκτοξεύστε λίγο νερό στο στόμα της γάτας για να βοηθήσετε την κατάποση και να διευκολύνετε τη πορεία του χαπιού μέσω του οισοφάγου προς το στομάχι της. Μερικά φάρμακα έχουν την τάση να κολλάνε προσωρινά στον οισοφάγο και ενδέχεται να προκαλέσουν ενόχληση ή ερεθισμό στη περιοχή αυτή, ανάλογα με τη χημική τους σύσταση.

2η τεχνική ακινητοποίησης: Με χρήση πετσέτας ή κουβέρτας

Η τεχνική αυτή μπορεί να εκτελεστεί τυλίγοντας πρώτα τη γάτα με μια κουβέρτα ή πετσέτα. Ακουμπώντας την πλάτη σας σε ένα σταθερό σημείο (π.χ. τοίχο), βάζετε την καλά τυλιγμένη γάτα ανάμεσα στα πόδια σας και εκτελείτε τη διαδικασία χορήγησης του χαπιού, όπως περιγράφεται παραπάνω.


Παρά τις παραπάνω οδηγίες υπάρχουν κάποιες γάτες που δεν θα πάρουν το χάπι. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να συζητήσετε με τον κτηνίατρό σας για εναλλακτικές μορφές της θεραπείας. Π.χ. θα μπορούσε να πάρει το φάρμακο σε ενέσιμη μορφή, σε μορφή πάστας, σε σιρόπι ή με χρήση συσκευής χορήγησης χαπιών (pet piller) κ.λπ.

Σημαντικές επισημάνσεις

Ένας βασικός παράγοντας για να πετύχει η οποιαδήποτε από τις παραπάνω τεχνικές είναι η ψυχολογία του ατόμου που την εκτελεί. Θα πρέπει να είναι αποφασισμένος και ψύχραιμος, καθώς μία αγχωμένη συμπεριφορά ή άσχημη ψυχολογία συνήθως έχει άσχημα αποτελέσματα. Επίσης ειδικά στις περιπτώσεις μακροχρόνιας θεραπείας ένα ερώτημα που θα πρέπει ο καθένας να θέσει στον εαυτό του είναι αν θέλει να αφήσει το ζώο του να ταλαιπωρείται από την οποιαδήποτε ασθένεια με όποιο αποτέλεσμα προκαλέσει αυτή ή θα μάθει να δίνει το χάπι; Αν υιοθετήσει μια από τις παραπάνω μεθόδους, όσο δύσκολο και αν φαίνεται αρχικά, στην πορεία γίνεται ρουτίνα για αυτόν και το ζώο του.
Θα πρέπει να προσέχετε σε όλα τα στάδια να μη σας δαγκώσει η γάτα. Το στόμα της περιέχει αρκετά βακτήρια και σε κάποιες (έστω και σπάνιες) περιπτώσεις μπορεί ένα δυνατό δάγκωμα να προκαλέσει μόλυνση. Στην περίπτωση που σας δαγκώσει καθαρίζετε το τραύμα και βάζετε αντισηπτικό (π.χ. Betadine).

Καλή επιτυχία!

Πηγή
«Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πήγη, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα»

Δημοσίευση σχολίου

[blogger]

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.