Ρώσικη μπλε
Το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τη Ρώσικη μπλε είναι το διπλό της τρίχωμα, τόσο βελούδινο που είναι απαράμιλλο από κάθε άλλη ράτσα. Το πιο διάσημο και πιθανόν πιο όμορφο μέχρι στιγμής δείγμα της ράτσας ήταν η Vashka, που είχε ο Τσάρος Νικόλαος ο Αʼ της Ρωσίας, όπου αυτές οι γάτες θεωρούνταν οιωνός καλής τύχης.
Ιστορία
Η ποικιλία των ονομάτων της Ρώσικης Μπλε είναι απόδειξη της σύγχυσης που περιβάλλει την καταγωγή της. Οι αποδείξεις για το ότι αποτελεί μια φυσική ρώσικη ράτσα είναι ισχυρές, αποδείξεις που υποστηρίζονται από τις πολλές που έχουν βρεθεί από παλιά στη Σουηδία. Ωστόσο, η μεταγενέστερη ιστορία της είναι λιγότερο σίγουρη. Ήταν καταρχήν γνωστή ως «η Γάτα του Αρχάγγελου» επειδή ήρθαν δείγματα στη Βρετανία από το Ρώσικο λιμάνι του Αρχάγγελου από Ελισαβετιανούς ναυτικούς. Αργότερα, ήταν γνωστή τόσο ως Ισπανική Γάτα όσο και σαν Γάτα της Μάλτας, και το τελευταίο όνομα παρέμεινε στις ΗΠΑ μέχρι τις αρχές αυτού του αιώνα. Η ράτσα μειώθηκε κατά το Βʼ παγκόσμιο πόλεμο και οι προσπάθειες να την αναζωογονήσουν – χρησιμοποιώντας διασταυρώσεις Βρετανικής Μπλε και Σιαμέζας – οδήγησαν, αντίθετα, στην πρακτική της εξαφάνιση: η γάτα έγινε μια Μπλε Σιαμέζα στον τύπο και έχασε σχεδόν το διπλό της τρίχωμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 συνέβη μια επιστροφή στον αρχικό τύπο μετά από συντονισμένες προσπάθειες αυτών που αναπαράγουν ράτσες και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού.
Χαρακτήρας
Η Ρώσικη Μπλε είναι πολύ ντροπαλή και ήσυχη, τόσο ήσυχη που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πότε έχει οίστρο η θηλυκιά!
Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Πρόσωπο-κεφάλι:
Τα μάτια είναι αμυγδαλωτά με ζωντανό πράσινο χρώμα και τοποθετημένα αρκετά μακριά το ένα από το άλλο. Χοντρή γούνα φαρδαίνει το πρόσωπο ανάμεσα στα μάτια. Τα αυτιά είναι μεγάλα και ελαφρώς τονισμένα. Το δέρμα τους είναι λεπτό και ελαφρά καλυμμένο από πολύ ωραία γούνα, κάνοντας τα σχεδόν διαφανή. Το κεφάλι πρέπει να είναι κοντό και διαμορφωμένο σαν σφήνα με μια μετρίως μακριά μύτη. Το μαξιλαράκι της μύτης έχει μπλε απόχρωση στη Βρετανία ενώ απαλό γκρι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σώμα:
Με ωραία κόκκαλα αλλά και μυώδης, η Ρώσικη Μπλε είναι μια γάτα με αθλητική εμφάνιση. Τα πόδια της είναι μακριά και με καλοφτιαγμένα κόκκαλα. Οι πατούσες είναι μικρές και οβάλ στη Βρετανία με μπλε μαξιλαράκια. Αντίθετα, στις ΗΠΑ είναι πιο στρογγυλές με ροζ ή μωβ μαξιλαράκια. Το τρίχωμα της είναι κοντό, βελούδινο με μια υφή που μοιάζει με λουτρ. Είναι διπλός τύπος, προεξέχει από το σώμα της γάτας λόγω της πυκνότητας του. Το χρώμα θα πρέπει να είναι όμοιο μπλε, με χαρακτηριστική γυαλάδα που παράγεται από τις ασημένιες άκρες των τριχών προφύλαξης.
Ποικιλίες
Έχουν παραχθεί πειραματικά ολόλευκες και ολόμαυρες Ρωσικές, αλλά δεν τράβηξαν το ενδιαφέρον εκτός της Νέας Ζηλανδίας.
Το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τη Ρώσικη μπλε είναι το διπλό της τρίχωμα, τόσο βελούδινο που είναι απαράμιλλο από κάθε άλλη ράτσα. Το πιο διάσημο και πιθανόν πιο όμορφο μέχρι στιγμής δείγμα της ράτσας ήταν η Vashka, που είχε ο Τσάρος Νικόλαος ο Αʼ της Ρωσίας, όπου αυτές οι γάτες θεωρούνταν οιωνός καλής τύχης.
Ιστορία
Η ποικιλία των ονομάτων της Ρώσικης Μπλε είναι απόδειξη της σύγχυσης που περιβάλλει την καταγωγή της. Οι αποδείξεις για το ότι αποτελεί μια φυσική ρώσικη ράτσα είναι ισχυρές, αποδείξεις που υποστηρίζονται από τις πολλές που έχουν βρεθεί από παλιά στη Σουηδία. Ωστόσο, η μεταγενέστερη ιστορία της είναι λιγότερο σίγουρη. Ήταν καταρχήν γνωστή ως «η Γάτα του Αρχάγγελου» επειδή ήρθαν δείγματα στη Βρετανία από το Ρώσικο λιμάνι του Αρχάγγελου από Ελισαβετιανούς ναυτικούς. Αργότερα, ήταν γνωστή τόσο ως Ισπανική Γάτα όσο και σαν Γάτα της Μάλτας, και το τελευταίο όνομα παρέμεινε στις ΗΠΑ μέχρι τις αρχές αυτού του αιώνα. Η ράτσα μειώθηκε κατά το Βʼ παγκόσμιο πόλεμο και οι προσπάθειες να την αναζωογονήσουν – χρησιμοποιώντας διασταυρώσεις Βρετανικής Μπλε και Σιαμέζας – οδήγησαν, αντίθετα, στην πρακτική της εξαφάνιση: η γάτα έγινε μια Μπλε Σιαμέζα στον τύπο και έχασε σχεδόν το διπλό της τρίχωμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 συνέβη μια επιστροφή στον αρχικό τύπο μετά από συντονισμένες προσπάθειες αυτών που αναπαράγουν ράτσες και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού.
Χαρακτήρας
Η Ρώσικη Μπλε είναι πολύ ντροπαλή και ήσυχη, τόσο ήσυχη που είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πότε έχει οίστρο η θηλυκιά!
Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Πρόσωπο-κεφάλι:
Τα μάτια είναι αμυγδαλωτά με ζωντανό πράσινο χρώμα και τοποθετημένα αρκετά μακριά το ένα από το άλλο. Χοντρή γούνα φαρδαίνει το πρόσωπο ανάμεσα στα μάτια. Τα αυτιά είναι μεγάλα και ελαφρώς τονισμένα. Το δέρμα τους είναι λεπτό και ελαφρά καλυμμένο από πολύ ωραία γούνα, κάνοντας τα σχεδόν διαφανή. Το κεφάλι πρέπει να είναι κοντό και διαμορφωμένο σαν σφήνα με μια μετρίως μακριά μύτη. Το μαξιλαράκι της μύτης έχει μπλε απόχρωση στη Βρετανία ενώ απαλό γκρι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σώμα:
Με ωραία κόκκαλα αλλά και μυώδης, η Ρώσικη Μπλε είναι μια γάτα με αθλητική εμφάνιση. Τα πόδια της είναι μακριά και με καλοφτιαγμένα κόκκαλα. Οι πατούσες είναι μικρές και οβάλ στη Βρετανία με μπλε μαξιλαράκια. Αντίθετα, στις ΗΠΑ είναι πιο στρογγυλές με ροζ ή μωβ μαξιλαράκια. Το τρίχωμα της είναι κοντό, βελούδινο με μια υφή που μοιάζει με λουτρ. Είναι διπλός τύπος, προεξέχει από το σώμα της γάτας λόγω της πυκνότητας του. Το χρώμα θα πρέπει να είναι όμοιο μπλε, με χαρακτηριστική γυαλάδα που παράγεται από τις ασημένιες άκρες των τριχών προφύλαξης.
Ποικιλίες
Έχουν παραχθεί πειραματικά ολόλευκες και ολόμαυρες Ρωσικές, αλλά δεν τράβηξαν το ενδιαφέρον εκτός της Νέας Ζηλανδίας.
Δημοσίευση σχολίου