Η Άνοιξη είναι μία από τις ωραιότερες εποχές του χρόνου. Η Φύση «ξυπνά», τα δέντρα ανθίζουν, τα κλαδιά τους αρχίζουν να γεμίζουν και πάλι με φύλλα, τα λουλούδια σκορπούν το άρωμά τους παντού και όλα μοιάζουν να γεννιούνται από την αρχή.
Ζητούμενο είναι να πάρουμε τα μέτρα μας ώστε να μετριάσουμε την παρουσία τους καθώς και τις επιπτώσεις αυτής της παρουσίας.
Ας δούμε όμως γιατί πρέπει να βρισκόμαστε σε επιφυλακή για την παρουσία τους.
Ψύλλοι
Ο ψύλλος για να τραφεί και να πολλαπλασιαστεί πίνει αίμα από το παρασιτούμενο κατοικίδιο. Για να πετύχει την είσοδο του απομυζητικού του οργάνου στο κατοικίδιο εκκρίνει ένα είδος σάλιου που σκοπό έχει να χαλαρώσει το φραγμό της επιδερμίδας. Σε αυτό το σάλιο τα περισσότερα κατοικίδια αντιδρούν με φαγούρα και ερύθημα – κοκκινίλα.Σε αρκετές περιπτώσεις αυτή η κατάσταση οδηγεί στο ξέσπασμα μιας αλλεργικής δερματίτιδας που αν δεν προσεχθεί, καταλήγει σε πυώδη δερματίτιδα από μια ορισμένη περιοχή του δέρματος σε όλο το σώμα. Το τρίχωμα αρχίζει να αραιώνει και σύντομα πέφτει αφήνοντας ολόκληρες περιοχές κενές και πληγωμένες (φρίκη).
Δε φτάνει όμως μόνο η αλλεργική δερματίτιδα που προκαλείται. Υπάρχουν νόσοι που ο ψύλλος παίζει το ρόλο του ενδιάμεσου ξενιστή – μεταφορέα. Είναι αιμοπρωτοζωονόσοι όπως η ηπατοζωονόσος και η αιμομπαρτονελωση που αποτελούν απειλή για την υγεία αλλά και τη ζωή του κατοικιδίου μας.
Και πάλι θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως μόνο με την πρόληψη μπορούμε να προλάβουμε αυτές τις καταστάσεις μιας και τα συμπτώματα αργούν να γίνουν αντιληπτά.
Συμπτώματα:
*Αν το ζώο σας ξύνεται έστω και λίγο.
*Αν το τρίχωμά του αραιώνει και πέφτει.
*Αν στο δέρμα του παρατηρούνται μικρά μαύρα σημαδάκια σαν να έχετε ρίξει πιπέρι στο ζώο σας.
*Αν ο σκύλος δαγκώνει ή γλύφει συνέχεια διάφορα σημεία του σώματός του. τότε μάλλον έχει δεχθεί την επίσκεψη ψύλλου.
Σε πιο ατυχές περιπτώσεις που ο ψύλλος είναι φορέας κάποιας αιμοπρωτοζωονόσου, μπορεί να παρατηρηθούν ανορεξία, πυρετός, κακή διάθεση που γρήγορα μπορεί να εξελιχθούν σε μεγάλη απειλή για τη ζωή του ζώου σας.
Τσιμπούρια
Δεύτερος μα όχι λιγότερο επικίνδυνος επισκέπτης είναι τα τσιμπούρια. Καφέ ή πράσινα. Μικρά – νηστικά ή μεγάλα όταν έχουν πιει αίμα (σκέτη φρίκη). Μόνα τους ή ολόκληρα τσαμπιά (έλεος) εντοπίζονται πιο εύκολα από τους ψύλλους αλλά δεν πρέπει να αφαιρούνται με το χέρι αφού με το τράβηγμα, μένουν οι δαγκάνες μέσα και δημιουργούνται μικρά ή μεγαλύτερα οζίδια που προβάλουν στο δέρμα του ζώου.Δεν είναι όμως μόνο τα δερματικά προβλήματα αλλά νόσοι που μπορεί το τσιμπούρι να μεταφέρει στο σκύλο.
Μπορεί ένας σκύλος να έχει πάνω του χίλια τσιμπούρια και ίσως το «μοναδικό» του πρόβλημα να είναι η αναιμία που θα του προκαλέσει η απώλεια αίματος. Αρκεί όμως ένα μολυσμένο τσιμπούρι επάνω του και μπορεί να πάθει Ερλιχία ή Κροτωνική παράλυση.
Τα συμπτώματα είναι αμέσως μετά το τσίμπημα συνήθως ήπια και τις περισσότερες φορές περνούν απαρατήρητα. Έξι με επτά μήνες αργότερα εγκαθίσταται αιματολογική νόσος με ποικιλία εκδηλώσεων. Μπορεί να έχουμε επίσταξη, ρινορραγία, βήχα, χωλότητα, ορχίτιδα, οιδήματα και άλλα.
Τις πιο πολλές φορές το κατοικίδιο φτάνει αργά στο ιατρείο και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που απειλείται η ζωή του.
Όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό θα πρέπει να προλάβουμε αυτούς τους επικίνδυνους επισκέπτες από το να κατοικήσουν πάνω στον τετράποδο φίλο μας. Στην αγορά υπάρχουν διάφορα σκευάσματα με ποικιλία μορφών που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αντισταθούμε έναντι των εισβολέων.
Τι να κάνετε για να γλιτώσετε το σκύλο σας από τα εξωπαράσιτα.
1. Αντιπαρασιτικά περιλαίμια – κολάρα
2. Διαλύματα σε αμπούλες
3. Σπρέι
4. Αντιπαρασιτικά λουτρά.
5. Αντιπαραστιτικές σκόνες και χάπια
6. Αντιπαρασιτικές ενέσεις
Δημοσίευση σχολίου